پادشاه زندگي ما(كوروش كشوردوست)

امروز بابايي رفته بود حموم ، جديدا هركي بره جايي و درشو ببنده وايميسي دم در و انقدر در ميزني تا درو باز كنن، البته حموم رو خيلي بيشتر اصرار ميكني ، ايندفعه هم با كلي شيطنتن و شيرين بازي بابا رو راضي كردي تا ببرت حموم و اما بقيه داستان به روايت تصوير،،،،،،،،،، ...

  بعد از كلي نقشه كشيدن من و بابا و خاله مهشيد كه براي تولد خاله مهديه و منصوره چي كار كنيم كه سورپرايز بشن ، امروز رفتيم خونشون ، البته من خيلي سعي كردم تا زيرزبون بكشم ببينم هديه چي دوست دارن، براي خاله منصوره يك سرويس چيني دوازده نفره و براي خاله مهديه يك موبايل خريديم، خيلي خوشحال شدن، كلي غذا هم درست كرديم وظهر جمعه من و تو. بابايي سرزده رفتيم پيششون، خاله ها باورشون نميشد و خيلي خوش گذشت، البته خيلي هم شوكه شدند، اينم چند تا عكس كه تو نميزاشتي كيك رو ببرن ،  ...

سلام گل پسرم، امروز ٢١ شهريوره و اين اولين مطلب وبلاگته، اميدوارم تمام عمرت شاد باشيو و من هميشه شاديهاتو ثبت كنم،  روزي كه بدنيا اومدي اولين سوالي كه دكترم كرد گفت چه احساسي داري؟؟ من گفتم خيلي نگرانم بايد براش خيلي تلاش كنم، مسئوليت زيادي رو خدا روي دوش من گذاشت،  همينطورم هست الان هر چي فكر ميكنم ميبينم بدنيا اوردن فرزند دل و جرات ميخاد، يه جا خوندم اگر فرزند ي داشته باشيد يعني ميخواهيد قلبتان جايي بيرون از بدنتان بتپد و هميشه نگرانش باشيد   كوروش همه زندگي منو و بابات هستي .......